ثنا جان در آستانه ی دو سال و نیمگی

عزيز دلم ثنا جون سلام بعداز کلیییییییی تاخیر تونستم بیام به وبلاگم سر بزنم وبنویسم یکی از دلایلشم خودتی که نمیذاری چون وقتی پشت کامپیوتر میشينم میایو میگی منم بشينم الانم که دارم مینویسم تو خونه نیستی و منم دارم باگوشیم  مینویسم.   

خیلی دوست داشتم تمام این روزهایی که با تومیگذرونم رو خاطراتشو بنویسم چون هر لحظه ی با تو بودن برام خاطره های قشنگيه ولی نميشه یعنی خودت نمیذاری

هر روز که میگذره شیرین زبون تر میشی وبا کارات دل منو باباتو میبری! بعضی کلماتی که نمیتونی ادا کنی یا برعکس میگی وقتی تلفظ میکنی خیلی بامزه میشی وما کلی میخندیم! مثلا ميخوام بگي جورابام میگی جوبارام!  وقتی هم میبینی ما میخندیم خودتم میخندی!

يه وقتهایی هم لج میکنی ودوست داری کاری که خودتمیخوای رو انجام بدی وقتی هم کار بدی میکنی ومن دعوات میکنم فقط بغض میکنی گریه نمیکنی تا بغلت کنم که البته در اينجور موارد يه خورده لوس تشريف داری! 😘

همیشه وقت خوابت میگی مامانی ميخوام بغلت بخوابم و باید دستم زیر سرت باشه تا بخوابی وقتی منو بابایی بهت ميگيم چندتا دوستتون داری میگی 5تا!!

يه وقتهایی که من مشغول کارم میای ومیگی مامان جون دلم برات تنگ شده بیا بغلت کنم! میای بغلم ومحکم صورتم میبوسی! (يه خورده خودتم لوس میکنی!)

کارایی که روزا انجام ميدي وشیرین زبونیایی که میکنی زيادن که فعلا همينا در خاطرم بود. امیدوارم ازين به بعد بیشتر بتونم بیام وسر بزنم